Czterdziestogodzinne nabożeństwo dziękczynieniem za Miłosierdzie Boże

Istotą tego nabożeństwa jest całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. W naszym kościele przez trzy dni od piątku do niedzieli (od 7 do 9 .X) wierni mogli od rana do wieczora dziękować  i wypraszać łaski od Jezusa Miłosiernego.

Proboszcz Krzysztof Kisielewicz zadbał, aby Pan Jezus wystawiony w monstrancji nigdy nie był sam, przydzielając dyżury poszczególnym wioskom, ulicom i grupom parafialnym. Ubogaceniem tych dni były konferencje wygłoszone przez ks. dra Zenona Czumaja , dyrektora Archiwum i Muzeum w Drohiczynie oraz wykładowcy Historii Kościoła w seminarium duchownym.

Nowe odkrycia historyczne

Dzięki wiedzy i nowym odkryciom ks. Zenona mogliśmy poczuć się w naszym kościele zupełnie wyjątkowo. Dowiedzieliśmy się, że nasze Sanktuarium  pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego powstało jako pierwsze na Podlasiu, a piąte w Polsce. Również historia  Obrazu Jezusa w głównym ołtarzu jest niebanalna i sięga czasów drugiej wojny światowej. Ks. Zenon dotarł do dokumentów potwierdzających autorstwo obrazu. Przez wiele lat autor obrazu nie był znany. To dzięki pasji ks. Czumaja i jego dociekliwości wiemy dziś, że autorem obrazu jest. Józef Krzyżański, który namalował obraz na zamówienie ks. Mariana Sitkowskiego z diecezji siedleckiej. Kapłan był  fundatorem tego obrazu i ofiarował go do kościoła św. Rocha przy ul Kosowskiej w Sokołowie Podlaskim jako wotum za cudowne uwolnienie z niemieckiego obozu koncentracyjnego. Obraz sokołowski powstał wcześniej niż wileński i łagiewnicki.

Przesłanie teologiczne Obrazu Miłosierdzia Bożego

Ks. Czumaj bardzo dokładnie tłumaczył teologiczne przesłanie Obrazu, który jak stwierdził  jest wizualizacją pieśni Zachariasza oraz najpełniej oddaje przesłanie teologiczne z Pisma Świętego i z przekazów św. s. Faustyny Kowalskiej. Jest obrazem wyjątkowym, ponieważ w tym malarskim przedstawieniu ukazuje Jezusa, jako wschodzącego do człowieka Słońca, jakim jest sam Chrystus. Pan, który niesie miłosierdzie.

Historia Cudownego Obrazu i parafii  pw. Miłosierdzia Bożego

Przez wiele lat  od 1943 roku Obraz wisiał w małym kościółku św. Rocha przy ul. Kosowskiej i był naczyniem Miłosierdzia dla Sokołowa Podlaskiego i dla całego regionu. Już wtedy kroniki parafialne odnotowały  pierwszy cud, jaki dokonał się przed tym obrazem. Kobieta przez 3 miesiące codziennie przychodziła do kościoła i leżąc krzyżem na podłodze prosiła o cud uwolnienia z obozu koncentracyjnego jej kilkunastoletniego syna. Wymodliła  to uwolnienie i jako wotum ofiarowała skromny ołtarzyk. W 1980 r. drewniane elementy kościoła św Rocha  oraz Obraz przeniesione zostały na Przeździatkę  z inicjatywy ówczesnego ks. proboszcza Stanisława Pielasy. W tej świątyni, dekretem ks. Władysława Jędruszuka, biskupa drohiczyńskiego w 1993 r. została erygowana parafia Miłosierdzia Bożego. Jej pierwszym proboszczem został ks. Stanisław Bogusz. W tym samym roku sprowadzono do świątyni relikwie św. s. Faustyny oraz ogłoszono, że kościół zostaje Sanktuarium Miłosierdzia Bożego (ogłoszenie przez ks. bpa Władysława Jędruszuka i ks. bpa Jana Chrapka). Warunki w drewnianym kościółku były bardzo skromne – był nieogrzewany i zbyt mały mimo rozbudowy. Dlatego powstała myśl budowy nowej świątyni, poświęconej Miłosierdziu Bożemu, zrealizowana dzięki staraniom ks. Stanisława i wielu parafianom. 14 grudnia 2004 roku nastąpiło uroczyste przeniesienie obrazu Miłosierdzia Bożego i relikwii św. Faustyny z kościoła przy ulicy św. Rocha do nowej świątyni. Ogromnym staraniem ks. Bogusza i wspólnym wysiłkiem całej parafii powstała piękna i nowocześnie wyposażona świątynia. Drewniany kościół otrzymał za patronkę św. s. Faustynę. 5 października 2008 roku odbyła się uroczysta konsekracja nowej świątyni. Konsekracji dokonał bp Antoni Pacyfik Dydycz.

Od tamtej pory już 14 raz z rzędu obchodzimy rocznicę konsekracji kościoła, a kaplica pod wezwaniem św. S. Faustyny  jest miejscem, w którym odbywają się uroczystości odpustowe z procesją eucharystyczną. Parafianie dziękują ks. Zenonowi za przypomnienie historii naszego Kościoła, za wzbogacenie jej o nowe informacje i pobudzenie do uwielbienia Miłosierdzia Bożego.

Tekst i zdjęcia: Bożena Zdzieborska