Drohiczyński odpust w uroczystość Wszystkich Świętych
1 listopada uroczystość odpustowa ku czci Wszystkich Świętych odbędzie się w kościele sióstr benedyktynek p.w. Wszystkich Świętych w Drohiczynie. Jest to jeden z trzech kościołów znajdujących w Drohiczynie.
O godz. 11.30 będzie celebrowana tam uroczysta Eucharystia, po której wyruszy procesja na cmentarz grzebalny w tym mieście. Tego dnia będą tam również odprawione Msze św. o godz. 8.00, 10.00 i 18.00.
Historia kościoła benedyktynek p.w. Wszystkich Świętych w Drohiczynie – W 1623 roku Wojciech Niemira wojewoda podlaski, ofiarował pla i beneficjum pod budowę kościoła i klasztoru w Drohiczynie. Celem fundacji było stworzenie możliwości edukacji dziewcząt z możniejszych rodów szlacheckich na Podlasiu. Wojciech Niemira własnym kosztem wzniósł drewniany klasztor i kościół p.w. Wszystkich Świętych. 1 listopada 1623 roku przybyło do Drohiczyna z klasztoru toruńskiego 12 zakonnic. Na pamiątkę dnia ich przybycia kościół otrzymał tytuł. Wszystkich Świętych. Pierwszą ksienią nowego klasztoru została Zofia Kiszczanka. Benedyktynki prowadziły też resocjalizację kobiet moralnie upadłych, kształciły dziewczęta, otaczały opieką ubogich i chorych. Od 1667 roku prowadziły przytułek – szpital. W latach epidemii, która pustoszyła Podlasie w latach 1709 – 1714, w budynku klasztornym znajdował się szpital dla dotkniętych zarazą. Cztery siostry przypłaciły to życiem. W roku 1734 rozpoczęto budowę nowego, murowanego kościoła i budynków klasztornych, która została zakończona w 1738 roku. Kamień węgielny poświęcił ks. bp Józef Olszański, sufragan diecezji chełmskiej. Fundatorami klasztoru i kościoła byli dwaj bracia Kuczyńscy. Architektem kościoła był przypuszczalnie Jakub Fontana. Konsekracji świątyni 21 września 1744 roku dokonał ks. bp Franciszek Antoni Kobielski, biskup łucki. Po III rozbiorze Polski benedyktynki znalazły się w trudnej sytuacji. Dobra ziemskie położone za Bugiem zajęli Austriacy, a folwark i ziemię Prusacy. W roku 1854 rząd carski nakazał zamknięcie kościoła benedyktynek za patriotyczną postawę zakonnic. 25 czerwca 1856 roku zamknięto klasztor, a zakonnice wywieziono do Wilna. Jednak już w następnym roku były w Drohiczynie cztery benedyktynki oraz cztery siostry szarytki z Ciechanowca. W czasie powstania styczniowego przechowywały one powstańców i prowadziły polską szkołę. W ramach represji siostry szarytki ukarane zostały wysokimi karami pieniężnymi i wydalone, siostry benedyktynki zaś osadzono najpierw w więzieniu w Bielsku Podlaskim, a następnie pod eskortą przewieziono do Grodna. Kościół i klasztor zamknięto 2 września 1864 roku, a następnie oddano mniszkom prawosławnym, urządzając w zakrystii małą cerkiew p.w. św. Agapita. W 1885 roku pomieszczenia klasztorne zamieniono na koszary wojskowe, a następnie rozebrano. W 1918 roku rozpoczęto odbudowę, przywracając do kultu kościół jako szkolny. W 1939 roku sowieci zamienili świątynię na szalet, służący żołnierzom strzegącym granicy na Bugu. W okresie okupacji niemieckiej kościół benedyktynek funkcjonował jako jedyny w Drohiczynie, ponieważ parafialny był zniszczony. 8 listopada 1957 roku wróciły do Drohiczyna siostry benedyktynki – wypędzone z Nieświeża. Przystąpiły one do restauracji kościoła p.w. Wszystkich Świętych i odbudowy swego klasztoru na zarysie dawnych fundamentów, pod kierownictwem s. Benedykty Stalińskiej.
ksAP/Drohiczyn
