Dzień 31
ŚWIĘTOŚĆ DLA KAŻDEGO
Święci i błogosławieni diecezji drohiczyńskiej
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków. Twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia. Pan jest wierny we wszystkich swych słowach i we wszystkich swoich dziełach święty.
(Ps 145,13)
Bł. Ignacy Kłopotowski, którego 150. rocznica urodzin i chrztu wypada w tym roku, mawiał: Świętość jest dla każdego człowieka dostępna i stanowi jego prawdziwą wielkość!
Diecezja drohiczyńska, chociaż najmniejsza w Polsce, może cieszyć się niemałą grupą świętych i błogosławionych, w jakiś sposób związanych z jej terenem w czasie ich ziemskiego życia. Obok wspomnianego bł. Ignacego w katedrze drohiczyńskiej został ochrzczony bł. ks. Władysław Maćkowiak, zamęczony podczas ostatniej wojny. Do grona męczenników należy też bł. ks. Edward Grzymała, pochodzący z parafii Sadowne oraz trójka duchownych, którzy pracowali na tych terenach – bł. Antoni Beszta-Borowski, proboszcz i dziekan bielski, bł. Michał Woźniak – pasterz parafii Kamionna i bł. siostra Marta Wołowska, będąca przełożoną klasztoru niepokalanek w Wirowie. Nie brakuje też i wyznawców: dwaj biskupi, sprawujący opiekę apostolską nad tymi ziemiami – św. Zygmunt Szczęsny Feliński i bł. Jerzy Matulewicz; pierwszy Podlasianin wyniesiony na ołtarze – bł. Honorat Koźmiński z zakonu kapucynów, który tu ma korzenie rodzinne i prowadził misje; wreszcie dwie jego córki duchowe, które czasowo tutaj przebywały: założycielka felicjanek – bł. Angela Truszkowska i założycielka misjonarek św. Rodziny – bł. Bolesława Lament.
Bycie świętym nie oznacza człowieka, który siedzi dniem i nocą w kościele. Bycie świętym to umiejętność przeżywania swojego życia w świetle wiary, w blasku mojej osobistej relacji z Panem Bogiem. Święty to nie ten, który robi coś dobrego, ale ten u którego to dobro wypływa z wiary, z miłości do Boga i z miłości do bliźniego. Święty to ten, który potrafi kochać miłością bezinteresowną i która nie przemija.
Dążenie do świętości, to – według starochrześcijańskiego dzieła Didache – oczekiwanie i współpraca z Bożą łaską, patrzenie na wieczność jako cel mojego ziemskiego życia i pokuta – nawracanie się, jako droga dochodzenia do świętości. Wszystkie te elementy dostępne są każdemu człowiekowi. Uczą nas tego zastępy męczenników i wyznawców, świętych z odległych epok i dalekich krajów oraz żyjących niedawno i całkiem blisko. Uczy nas tego zwykła Dziewczyna z Nazaretu – Najświętsza Maryja Panna. Świętość jest dla każdego.
