Dzień 9
SZATA ŁASKI
Sanktuarium Matki Bożej w Ostrożanach
Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
(Ap 12,1)
W tradycji żydowskiej to Bóg był przyozdobiony w światło, miał ziemię pod swoimi stopami i był otoczony gwiazdami (por. Ps 104,2nn), zaś w samej Apokalipsie światłem słońca jaśnieje postać Syna Człowieczego, czyli Jezusa Chrystusa (por. Ap 1,16). Tym samym blaskiem jaśnieje też Niebieskie Jeruzalem – Miasto Boga (por. Ap 21,23; 22,5).
Dziś Księga Apokalipsy ukazuje nam Niewiastę. Zgodnie z tradycją stanowi ona podwójny symbol – jest obrazem całego Kościoła i pierwszej wśród Ludu Bożego – Matki Chrystusa.
Księżyc pod stopami Maryi to ciało niebieskie, które odmierza miesiące, pory roku i w związku z tym wpływa na płodność i życie w każdej jego postaci. Niewiasta, stąpająca po księżycu, rysuje się jako Pani kolejnych miesięcy, lat i wydarzeń historycznych, która podąża w kierunku czasów ostatecznych, gdzie jej rola matczyna przemieni się w bycie Oblubienicą.
Gwiazdy, tworzące wieniec na głowie Niewiasty, symbolizują różne grupy ludzkości, a szczególnie dwanaście pokoleń Izraela, ponieważ liczba 12 i jej wielokrotności w Apokalipsie oznaczają zawsze lud Boży – 144 000 opieczętowanych symbolem Baranka i Jego Dwunastu Apostołów, czyli znakiem Boga żywego. Jest też rzesza ludzi, którzy zmierzają do Niebieskiego Jeruzalem, aby wejść przez dwanaście bram tego świętego Miasta.
I jeszcze jeden szczegół – Niewiasta jest obleczona w słońce, a dosłownie – w światło słoneczne. Maryja, żyjąc w jedności z Bogiem, otrzymuje od niego szatę łaski.
Jednym z przejawów pobożności maryjnej jest ozdabianie wizerunków Najświętszej Panny tzw. sukienkami z drogocennych materiałów. Dotyczy to zwłaszcza obrazów słynących łaskami. W diecezji drohiczyńskiej szczególne miejsce przypada cudownemu wizerunkowi w Ostrożanach, który jako pierwszy otrzymał specjalny przywilej – korony papieskie.
W dziejach sanktuarium ostrożańskiego Maryja otrzymała trzy sukienki – najpierw rzeźbioną w drewnie, potem srebrną z przetopionych darów wotywnych, a po jej kradzieży w 2014 r. nową, również srebrną. W przypadku obrazu z Ostrożan suknia jest nie tylko ozdobą, ale stanowi integralną część wizerunku – już samym sposobem wykonania twórca wyraził prawdę, że pełnię człowieczeństwa posiadamy wtedy, gdy jesteśmy okryci szatą łaski Bożej.