Homilia ks. bpa Tadeusza Pikusa na zakończenie Roku Miłosierdzia i ustanowienie sanktuarium Miłosierdzia Bożego
Wyśpiewując Miłosierdzie Boga
(33 Niedziela Zwykła, Rok C. Czyt. Ml 3,19-20a; 2 Tes 3,7-12; Ew. Łk 21,5-19)
Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Biskupie,
Czcigodny Księże kan. Dariuszu, Proboszczu parafii i Kustoszu tegoż Sanktuarium,
Drogi Księże kan. Marianie Wyszkowski, pierwszy proboszczu i budowniczy tej świątyni,
Czcigodni Bracia Kapłani i Osoby Życia Konsekrowanego,
Kochani Parafianie, Mieszkańcy Bielska Podlaskiego oraz Pielgrzymi i Goście,
Szanowni Delegaci ze wszystkich parafii naszej diecezji,
Przedstawiciele władz publicznych wszystkich szczebli,
Drodzy Telewidzowie telewizji Trwam, Słuchacze Radia Maryja i Katolickiego Radia Podlasie oraz Przedstawiciele środków społecznej komunikacji,
1. Ustanowione dziś Diecezjalne sanktuarium Miłosierdzia Bożego wpisuje się w duchowy rozwój naszej wspólnoty diecezjalnej, która obchodzi w tym roku jubileusz 25. lecia swego istnienia. Wspominamy z wdzięcznością św. Jana Pawła II, który ustanowił Diecezję Drohiczyńską 5 czerwca 1991 r. Zręby jej budował bp Władysław Jędruszuk wraz z bpem pomocniczym Janem Chrapkiem, zaś obecny, w pełni rozwinięty jej kształt zawdzięczamy ks. Bp. Antoniemu Pacyfikowi Dydyczowi, który przez prawie 20 lat gorliwie i owocnie pasterzował w tej diecezjalnej wspólnocie. Pragnę gorąco podziękować J. E. Ks. Bp. Antoniemu, mojemu poprzednikowi, a na Jego ręce wszystkim kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wiernym świeckim za ukształtowanie i rozwój naszej wspólnoty diecezjalnej.
Wyrażam uznanie i wdzięczność ks. Marianowi Wyszkowskiemu i ks. Dariuszowi Kujawie oraz parafianom za przygotowanie świątyni dla ustanowienia Diecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
