Homilia wygłoszona w Drohiczynie na Mszy Krzyżma, 2016

Chrystus uczynił nas kapłanami dla Boga i dla ludzi

(Czyt. Iz 61,1-3a. 6a. 8b-9; Ps 89 [88]; Ap 1,4b. 5-8; Łk 4,16-21)

 

Drodzy Bracia w kapłaństwie zgromadzeni na liturgii oraz pozostający w parafiach, Chorzy, Emeryci, jak też posługujący poza granicami diecezji zarówno w Polsce jak i w Anglii, Belgii, Białorusi, Brazylii, Estonii, Francji, Hiszpanii, Włoszech, Kamerunie, Kanadzie, Niemczech, Rosji, Urugwaju, Watykanie.

Czcigodne Siostry i Bracia zakonni,

Służbo liturgiczna, drodzy Ministranci i Lektorzy, droga Młodzieży,

Przedstawiciele ruchów, stowarzyszeń i wspólnot kościelnych,

Umiłowani Bracia i Siostry!

W tym miejscu dołączam pozdrowienia, przekazane nam wszystkim, przez J.E. Ks. Biskupa Antoniego P. Dydycza, który, będąc w Miejscu Piastowym, łączy się z nami duchowo.

Kończy się Wielki Post i przeżywamy w liturgii Wielki Tydzień. Każdy dzień tego tygodnia ma przydomek „Wielki”. Wielki – ponieważ każdy z tych dni ma ogromny wpływ na los wszystkich ludzi, na los każdego z nas. Niezwykła ranga tych dni i nocy ma źródło w Bogu, który – jak czytamy w Ewangelii Jana apostoła – tak „umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). W czasie świąt Bożego Narodzenia śpiewaliśmy: „Tylko jedna jest taka noc śpiewać nam się godzi. Gdy na ziemię Pan z nieba zszedł… Wszystkich ludzi oswobodził”. Po wielu latach, od tej betlejemskiej nocy, ten sam, narodzony w stajence Jezus, przywołał słowa proroka Izajasza: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana” (Łk 4,18-19; por. Iz 61,1-3). Po zwinięciu księgi dodał: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście” (Łk 4,21)…