Rozpoczęcie obchodów 1050 rocznicy Chrztu Polski w diecezji drohiczyńskiej odbędzie się w pierwszą Niedzielę Adwentu 29 listopada 2015 roku, podczas Eucharystii celebrowanej przez biskupa drohiczyńskiego Tadeusza Pikusa w katedrze Trójcy Świętej w Drohiczynie o godz. 10.00. 

Podczas tej uroczystości delegacjom z parafii zostanie wręczona świeca jubileuszowa. Zaproszeni są na nią kapłani, członkowie instytutów życia konsekrowanego  oraz diecezjanie. Będzie ona także transmitowana przez Katolickie Radio Podlasie.

Przyjęcie chrztu św. przez księcia Mieszka I i jego drużynę było wyborem chrześcijaństwa dla tworzącego się nowego państwa między Odrą a Bugiem, powstałego ze zjednoczenia wielu plemion słowiańskich. Państwo to było różnorodne wewnętrznie, a jego mieszkańcy wyznawali różne pogańskie religie. W 963 r. książę Mieszko opanował plemię Lubuszan i zagrażał Pomorzu, przez co wszedł w strefę wpływów cesarza niemieckiego Ottona I, który zamierzał podporządkować ziemie na wschodzie Europy i ustanowić dla nich biskupstwo w Magdeburgu. Chcąc zapobiec tym dążeniom, książę Polan Mieszko postanowił przyjąć chrzest. W 965 r. poślubił czeską księżniczkę Dobrawę (Dąbrówkę), zyskując tym samym sojusznika przeciwko Związkowi Wieleckiemu zagrażającemu wówczas znad Bałtyku. Kronikarz Gall Anonim twierdzi, że do przyjęcia chrztu Mieszka I namówiła czeska księżniczka Dobrawa. Nie znamy dokładnie ani miejsca ani daty kiedy odbył się chrzest Polski. Historycy podają między innymi: Poznań, Gniezno i Ostrów Lednicki, gdzie odkryto baptysterium datowane na II połowę X w. Prawdopodobną datą tego wydarzenia była Wielka Sobota 14 kwietnia 966 r., ponieważ ceremonie chrztu – zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem – odbywały się zazwyczaj w tym dniu. Dwa lata później do Polski z Rzymu przybył pierwszy biskup — Jordan, a na jego siedzibę wybrano Poznań

Przyjęcie Chrztu przez pośrednictwo Czech oraz erygowanie biskupstwa  uniezależniało Polskę od dominacji zachodniego sąsiada. Książę Mieszko I stał się równy innym władcom chrześcijańskim, umacniając tym samym swoją władzę. Stał się pomazańcem Bożym, ponieważ Kościół głosił wówczas, że władza pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko niej jest grzechem. Nowe państwo zrównało się z chrześcijańskimi krajami Europy i weszło w orbitę kultury chrześcijańskiej. Do Polski zaczęli przybywać duchowni, którym zawdzięczamy między innymi znajomość łaciny, kontakty międzynarodowe, rozwój języka polskiego, nowe metody uprawy roli, budowy domów i narzędzi, itd. Dzięki nim zaczęły powstawały nowe budowle sakralne, świątynie, klasztory, a także szkoły kształcące duchownych oraz urzędników. Pomimo powracającego w pierwszych wiekach pogaństwa, duchowni prowadzili dzieło ewangelizacji, nauczania zasad chrześcijańskiej moralności i rozwijania kultury życia. Klasztory i kościoły były też ośrodkami życia intelektualnego i artystycznego.

Całe nasze duchowe bogactwo, nasza narodowa kultura, stały owocem przyjęcia chrztu św. przez księcia Mieszka I i naszych praojców. W 1966 r. Polska przeżywała Millenium Chrztu, ale władze komunistyczne uniemożliwiły przyjazd papieżowi Pawłowi VI i przedstawicielom episkopatów świata. W roku 2016 będziemy obchodzić 1050 rocznicę chrztu Polski. Tym razem mamy nadzieję, że do Poznania przyjedzie papież Franciszek, który będzie gościł w Polsce z okazji Światowych Dni Młodzieży. Takie zaproszenie na ręce papieża Franciszka złożyli podczas Mszy św. inaugurującej pontyfikat kardynałowie Kazimierz Nycz i Stanisław Dziwisz.

Czując się spadkobiercami tej duchowej spuścizny związanej z Chrztem Polski, mamy prawo do dumy, ale mamy też obowiązek obrony wartości i dawania chrześcijańskiego świadectwa. Obchody Jubileuszu będą się odbywać na czterech płaszczyznach: duszpasterskiej, edukacyjno-katechetycznej,  historyczno-naukowej, kulturalno-artystycznej. Mając na uwadze powyższe przesłanki należy nawiązywać do idei Jubileuszu i zachęcać wiernych oraz samorządowców do włączania się obchody 1050 lecia Chrztu Polski  w czterech wspomnianych wyżej wymiarach. Celem naszych obchodów diecezjalnych winno być: odnowienie duchowości chrzcielnej (rola sakramentu chrztu), przypomnienie znaczeniach rodziców chrzestnych, rozwój apostolatu i chrześcijańskiego świadectwa oraz przypomnienie znaczenia tradycji w nauczaniu i wychowaniu.                                     ( ks. dr Zbigniew Rostkowski )

ksAP/Drohiczyn