„Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja…” (Ps 84)

Na Mszy św. zebrali się kapłani, alumni, siostry zakonne oraz drohiczyńscy parafianie, a w szczególności trzecioklasiści przygotowujący się do pierwszej Komunii Świętej, którym pod koniec Mszy zostały wręczone przez ks. Biskupa, książeczki do nabożeństwa. Stalle kanonickie zapełniły się członkami Drohiczyńskiej Kapituły Katedralnej. Witając zebranych, miejscowy proboszcz, ks. kan. Wiesław Niemyjski, przywołał fragment książki św. Jana Pawła II pt. „Dar i Tajemnica”, w którym Ojciec Święty wspomina moment, który pozostawił głęboki ślad w jego życiu kapłańskim, gdy podczas święceń leżał na posadzce katedry. Według papieża „w tej postawie zawiera się wyznanie jakiejś całkowitej gotowości do podjęcia służby”. Ks. Proboszcz zauważył, iż „posadzka drohiczyńskiej katedry mogłaby wiele opowiedzieć, także o chwilach bólu, które przeżywała świątynia, ale dziś to właśnie na niej rodzą się kapłani. Dziękujemy, więc Bogu zarówno za katedrę, jak i za powołania kapłańskie.”

Homilię wygłosił ks. prał. Andrzej Jakubowicz. Przypomniał fakt, iż katedra konsekrowana została w niedzielę Chrztu Pańskiego, a więc historia i tego miejsca pokazuje pewien rozwój, który można przyrównać do życia chrześcijańskiego człowieka, które również rozpoczyna się z chwilą chrztu. Jak powiedział: „Chrzest nie jest aktem dokonanym i zamkniętym, ale ma się w nas rozwijać przez całe życie.” Ksiądz prałat zaapelował do zebranych, aby trwali w jedności ze swoją katedrą i swoim biskupem, gdyż to zapewni im trwanie w jedności z Chrystusem.

Świątynia w Drohiczynie została konsekrowana 10 stycznia 1723 roku przez biskupa łuckiego Stefana Rupniewskiego. W 1991 r. papież Jan Paweł II ustanawiając diecezję drohiczyńską, podniósł świątynię do rangi katedry. 10 stycznia 2005 r., po zakończeniu trzyletniej, gruntownej renowacji, biskup Antoni Dydycz dokonał rekonsekracji katedry.

tekst – al. Rafał Oleksiuk
zdjęcia – al. Piotr Zdzieborski