Kołysanie dzwonu porusza sumienie, 14.02.2014
Kołysanie dzwonu porusza sumienie
Biskupem diecezji drohiczyńskiej jestem od kilku miesięcy. Miałem jednak już okazję poznać bliżej bogatą i różnorodną tematycznie twórczość ks. kanonika Mieczysława Rzepniewskiego. W wierszach księdza profesora jest nadzieja i radość z bycia chrześcijaninem, dzieckiem Boga. W kolejnym wydanym tomiku zatytułowanym Z sumieniem jak z latarnią (kołysanie dzwonu) wyraźnie odczuwa się tęsknotę kapłana – poety za życiem prawym, zgodnym z sumieniem. Sumienie bowiem jest tym miejscem wołania Bożego, które przypomina o naszym przeznaczeniu do zbawienia. To Bóg i Jego Słowo kształtuje nasze sumienia. Każdy z nas zatem powinien powierzyć się z ufnością mocy Słowa Bożego, które jest żywe… i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca (Hbr 4,12). Sumienie zatem jest jak dzwon, którego dźwięk porusza sumienia i wzywa do służby Bożej. Ten głos obwieszcza nam, że nie samym chlebem żyje człowiek (Mt 4,4), że mamy duszę nieśmiertelną, że jesteśmy powołani do czegoś większego, do dialogu z Bogiem. Sumienie tak jak dzwon woła nas do spotkania z Panem Bogiem oraz do wierności Jemu. Głos sumienia jak kołysanie dzwonu mówi nam, że jest Bóg, jest Stwórca, który nas kocha. Kołysanie dzwonu przypomina nam o nieśmiertelności człowieka, o sensie ludzkiego życia. Dźwięk dzwonów ma ścisły związek z sumieniem człowieka. Ich dźwięk odmierza czas modlitwy, przypomina ważne wydarzenia, które przejmują radością lub bólem.
