Posługa lektoratu i akolitatu

5 marca w I Niedzielę Wielkiego Postu, ks. bp Tadeusz Pikus, celebrował Eucharystię, podczas której alumni III roku: Beniamin Sęktas, Paweł Sierakowski i Arkadiusz Szmurło zostali ustanowieni w posłudze lektora. Alumni IV roku: Mateusz Gołoś, Patryk Nagórny, Mateusz Roguski, Michał Siduniak oraz Bartosz Ojdana otrzymali posługę akolity. Nowym lektorom i akolitom ks. Biskup wręczył dekrety i pobłogosławił wszystkich alumnów na dalszą formację seminaryjną. Po Eucharystii nowi akolici po raz pierwszy wyruszyli do chorych z komunią.

Uroczystość poprzedziły czterodniowe rekolekcje, przeprowadzone przez ks. dr Piotra Żelazko, który przyleciał aż z Ziemi Świętej, aby pomóc alumnom dobrze zacząć Wielki Post i przygotować się do przyjęcia posług.

Posługa lektoratu i akolitatu są szczególnymi funkcjami liturgicznymi, a ich przyjęcie stanowi znaczący etap w drodze do święceń kapłańskich. Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski, mówi, że „lektor jest ustanowiony do czytania Pisma świętego podczas liturgii, z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może również wykonać psalm między czytaniami.  

Akolita natomiast usługuje przy ołtarzu oraz pomaga kapłanowi i diakonowi. Przede wszystkim ma przygotowywać ołtarz i naczynia liturgiczne oraz w razie potrzeby rozdawać wiernym Eucharystię, której jest szafarzem nadzwyczajnym. W przypadkach szczególnych może także wystawiać Najświętszy Sakrament do adoracji bez udzielania błogosławieństwa.

Wszyscy kandydaci do sakramentu święceń w trakcie formacji seminaryjnej są ustanawiani lektorami i akolitami. Wykonywanie tych posług jest konieczne do właściwego przygotowania się do przyjęcia tego sakramentu. Istnieje jednak możliwość ustanawiania lektorami i akolitami mężczyzn, którzy nie zamierzają przyjmować święceń. Dla tych ludzi lektorat i akolitat stają się formą realizacji życiowego powołania w Kościele.”

Tekst – al. Rafał Oleksiuk

Zdjęcia – al. Bartosz Ojdana