Rocznica męczeńskiej śmierci bł. ks. Antoniego Beszty – Borowskiego i Bielszczan

We środę 15 lipca o godz. 16.00, w kolejną rocznicę mordu bł. ks. Antoniego Beszty – Borowskiego – kapłana i męczenniku, beatyfikowanego w gronie l08 męczenników polskich II wojny światowej przez św. Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 roku, oraz ks. Ludwika Olszewskiego, ks. Henryka Opatowskiego i pomordowanych w Lesie Pilickim koło Bielska Podlaskiego 15 lipca 1943 roku mieszkańców tego miasta, biskup senior Antoni Dydycz będzie celebrował Eucharystię w parafii p.w. Miłosierdzia Bożego w Bielsku Podlaskim, gdzie na cmentarzu znajduje się miejsce, gdzie był pochowany bł. ks. Antoni Beszta – Borowski oraz są groby reszty pomordowanych.

Bł. ks. Antoni Beszta Borowski urodził się w zaścian­ku szlacheckim w Borowskich Olkach koło Białegostoku, 9 listopada 1880 roku, Ochrzczony został w ko­ściele parafialnym w Surażu. Świadectwo dojrza­łości uzyskał w Gimna­zjum w Wilnie w roku 1900.  W tymże roku wstąpił do Wyższego Se­minarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1904 roku z rąk ks. bpa Edwarda Roppa. Kolejne placówki duszpasterskie to: wikariat w Wilnie, probostwo w Surwiliszkach, Dołhinowie koło Wilejki, Kuźni­cy Grodzieńskiej, a od roku 1919 roku proboszcz i dziekan w Prużanie.

Proboszczem i dzie­kanem w Bielsku Podla­skim mianowany został przez Sługę Bożego Biskupa Zygmunta Łozińskiego w 1927 roku. Tutaj przeżywał lata okupacji sowieckiej i niemiec­kiej. Aresztowany zaraz po wkroczeniu Niem­ców w połowie września 1939 roku był przetrzy­mywany przez dwa tygodnie w piwnicy wię­ziennej jako zakładnik, aż do wycofania się wojsk hitlerowskich i przekazania w myśl układu Ribbentrop – Mołotow tej części Polski Sowietom. Pod okupacją sowiecką był nękany przesłuchaniami w NKWD i podatkami nakła­danymi na budynek kościelny. Wspierał rodzi­ny aresztowanych, organizował wysyłanie pa­czek wywiezionym na Sybir. Biskup piński Kazimierz Bukraba mianował go wikariuszem generalnym na teren powiatu bielskiego.

Po wkrocze­niu Niemców w czerwcu 1941 roku do Bielska Podlaskiego, usunięty został z plebanii. Bezskutecznie namawia­my do wpisania się na listę folksdojczów, stanowczo od­mawiał. Był aresztowany w grupie 50 osób. Spowiadał aresztowanych, za co został dotkliwie pobity. Rano 15 lipca 1943 roku został rozstrzelany razem z nimi w Lesie Pilickim. Wśród aresztowanych i zamordowanych byli jeszcze dwaj księża oraz nauczyciele, urzędnicy, inżyniero­wie, lekarze, a także siedemnaścioro dzieci. Naj­młodsze miało rok i kilka miesięcy. Ciała rozstrzela­nych ekshumowane zosta­ły w 1945 roku i w osobnych trumnach przywiezione na cmentarz w Bielsku Podlaskim. Po beatyfikacji bł. Antoniego jego reli­kwie zostały ponownie ekshumowane i umieszczone w relikwia­rzu w Bazylice Narodzenia NMP i św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim. Męczeństwo bł. Antoniego, czego symbolem jest po­darta przez hitlerowców i wdeptana w błoto jego kapłańska stuła, stało się posiewem wielu nowych powołań kapłańskich i zakonnych z Bielsku Podlaskim.

ksAP/Drohiczyn