Wstęp do Mszy św. w Bazylice Mniejszej w Węgrowie, 1 marca 2016 r.
Czcigodny Księże Prałacie, Proboszczu parafii, Bracia Kapłani, Siostry Zakonne, Drodzy Kombatanci, Pani Marszałek, Przedstawiciele Władz samorządowych, Instytucji i Organizacji państwowych, Służby Mundurowe, Harcerze i Uczniowie Szkół, Poczty Sztandarowe, Bracia i Siostry,
W Roku Miłosierdzia i w 1050. rocznicę Chrztu Polski dzisiaj, podobnie jak ostatnio każdego roku, 1 marca przeżywamy w Polsce Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, nazywanych „żołnierzami drugiej konspiracji” lub „żołnierzami niezłomnymi”. Bronili oni przed inwazją sowieckiego komunizmu wartości Boga, honoru i ojczyzny, bronili wolności. Określenie „żołnierze wyklęci” było bezpośrednim odwołaniem do listu, który otrzymała wdowa po jednym z żołnierzy Podziemia. Zawiadamiając o wykonaniu wyroku śmierci na jej mężu, dowódca jednostki wojskowej tak o nim napisał: Wieczna hańba i nienawiść naszych żołnierzy i oficerów towarzyszy mu i poza grób. Każdy, kto czuje w sobie polską krew, przeklina go – niech więc wyrzeknie się go własna jego żona i dziecko.
