Z wiarą przez życie

Grupa stanowiły dzieci , które w tym roku po raz pierwszy przyjęła Pana Jezusa do serca oraz ich rodzice, ministranci i biel procesyjna. O godz. 12 cała grupa uczestniczyła we Mszy św. , której przewodniczył kustosz sanktuarium ks. Janusz Kumala MIC. Z serdecznością przywitał wszystkie grupy pielgrzymujące a w trakcie Mszy wygłosił kazanie skierowane do wszystkich dzieci pierwszokomunijnych .

Po skończonej Mszy św. cała grupa wraz z przewodnikiem udała się na zwiedzanie wnętrz największej bazyliki w Polsce. Na początku wszyscy wysłuchali historii Cudownego Obrazu , którego koronacji koroną papieską dokonał sam Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński . Dalszym etapem zwiedzania były kapliczki usytuowane w dolnej części Bazyliki, m.in. Kaplica Kapłańska, Kaplica Całunu Turyńskiego, Kaplica świętego o. Papczyńskiego i Kaplica Trójcy Świętej. Tu także znajduje się Kaplica Krzyża Świętego. W ołtarzu umiejscowiony jest krucyfiks, z którym wiąże się niesamowita historia. W czasie II wojny światowej z okrucieństwem strzelała do niego Berta Bauer – wychowawczyni niemieckich dzieci. W dalszej części znajduje się mnóstwo pamiątkowych tablic ofiarodawców. Tu też można zobaczyć tron papieski, pamiątkę po Papieżu Janie Pawle II, który w 1999 roku przebywał w Licheniu.

Wszystko co znajduje się w środku Bazyliki jak i na zewnątrz wprowadza pielgrzyma w niesamowity zachwyt wyglądem, historią i przeznaczeniem. W dalszym etapie grupa zwiedziła neogotycki kościół św. Doroty. Miejsce, które najbardziej wprowadziło pielgrzymów w stan skupienia, wyciszenia, różnych przemyśleń była Golgota. Cała zbudowana z kamienia, ze wszystkimi stacjami Męki Pańskiej. Wszystko co otacza sanktuarium jest bardzo urokliwe, liczne pomniki, kapliczki, stawy; cały park robi niesamowite wrażenie.

Każdy, kto udał się na tę wspólną pielgrzymkę wiózł ze sobą jakieś intencje. Jedni z radością chcieli podziękować przenajświętszej Matce, inni pragnęli wyprosić wszelkie łaski, gorliwie modląc się i w ciszy porozmawiać z Matką Bożą. Wszyscy pątnicy opuszczali Licheń w zadumie, umocnieni wiarą, Bożą miłością i nadzieją. Czas pielgrzymowania to czas wspólnej modlitwy, czas wyciszenia się, zastanowienia co jeszcze w życiu możemy zmienić, by z większą wiarą iść przez życie. Bóg zapłać wszystkim pielgrzymom podróżującym do Lichenia.

tekst – Agnieszka Chraboł
zdjęcia – archiwum autora