List pasterski na Wielkanoc 2016

Dążcie tam, gdzie jest Chrystus

Czyt. Dz 10,34a. 37-43; Kol 3, 3-1-4 (Ew. J 20,1-9)

 

Drodzy Bracia w Kapłaństwie,

Czcigodne Siostry i Bracia zakonni,

Kochani Diecezjanie,

W ostatnich dniach, począwszy od Niedzieli Palmowej, słyszeliśmy słowa opowiadające o męce Pana Naszego, Jezusa Chrystusa. Dziś słyszeliśmy na ten temat świadectwo Piotra apostoła, że Jezus z Nazaretu został zabity. Wcześniej został zdradzony i opuszczony przez wielu swoich najbliższych. Wydany w ręce katów – przyjął biczowanie, oplucie i cierniem ukoronowanie. Przyjął też krzyż na swe ramiona, który w ogromnym cierpieniu zaniósł na Golgotę. Tam, odarty z szat i skatowany, został przybity do krzyża. Zawisł na nim między dwoma łotrami. Wielu stojących pod krzyżem szydziło z Niego, ale nie wszyscy. Pod krzyżem stała też Jego Matka, niewiasty oraz uczeń umiłowany. Jeden z łotrów urągał Jezusowi, drugi natomiast upominał szydercę i, zwracając się do Jezusa, prosił: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łk 23,42). Jezus Chrystus umarł na krzyżu, kończąc życie ziemskie, a Jego ciało złożono do grobu. Śmierć Chrystusa była tak oczywista, że po upływie szabatu, „skoro świt” nastał, trzy niewiasty udały się z wonnościami do grobu, aby namaścić zwłoki. Skoro jednak weszły do grobu, zdumiały się! Ciało znikło. Przestraszone, ujrzały dwóch młodzieńców ubranych w lśniące szaty, którzy zapytali: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj: zmartwychwstał” (Łk 24,5-6)…